مالکان خودرو اغلب یک جزء حیاتی را که به عنوان خون حیاتی خودروی آنها عمل می کند، نادیده می گیرند: روغن گیربکس. این روان کننده تخصصی نقش مهمی در اطمینان از تعویض دنده های نرم، تحویل بهینه قدرت و افزایش طول عمر گیربکس دارد.

وسایل نقلیه مدرن به فرمولاسیون های خاص روغن گیربکس متناسب با پیکربندی های مکانیکی منحصر به فرد خود نیاز دارند. بازار چندین محصول تخصصی را ارائه می دهد که برای انواع مختلف گیربکس طراحی شده اند:

فرمولاسیون های مصنوعی پیشرفته، روانکاری استثنایی را برای گیربکس های اتوماتیک و نیمه اتوماتیک فراهم می کنند. این سیالات ویسکوزیته را در سراسر دماهای شدید حفظ می کنند و در عین حال اصطکاک و سایش را به حداقل می رسانند. ترکیب آنها به جلوگیری از تجمع لجن و حفظ فشار هیدرولیکی برای تعویض دنده های بدون درز کمک می کند.

گیربکس های دستی سنگین به روان کننده های قوی با مواد افزودنی فشار شدید نیاز دارند. این فرمولاسیون ها از همگام سازها و چرخ دنده ها در برابر تماس فلز با فلز محافظت می کنند و در عین حال حس تعویض مناسب را حفظ می کنند. انواع تخصصی برای گیربکس های همگام و غیر همگام وجود دارد.

در حالی که هر دو محصول اهداف روانکاری را دنبال می کنند، از نظر فرمولاسیون و کاربرد تفاوت های قابل توجهی دارند:

• روغن گیربکس: برای کل سیستم های محرک از جمله گیربکس ها، دیفرانسیل ها و جعبه های انتقال طراحی شده است. روغن گیربکس اتوماتیک (ATF) به عنوان سیال هیدرولیک و روان کننده اهداف دوگانه ای را دنبال می کند.
• روغن دنده: به طور خاص برای گیربکس های دستی و واحدهای درایو نهایی فرموله شده است. حاوی مواد افزودنی فشار شدید برای محافظت از دندانه های دنده تحت بارهای سنگین است.

نگهداری منظم برای سلامت گیربکس بسیار مهم است. فواصل سرویس توصیه شده بسته به نوع گیربکس متفاوت است:

• گیربکس های دستی: 48000-80000 کیلومتر
• گیربکس های اتوماتیک: 96000-160000 کیلومتر

شرایط سیال را می توان از طریق بازرسی بصری ارزیابی کرد. سیال تازه معمولاً شفاف با رنگ قرمز روشن به نظر می رسد. سیال تخریب شده تیره و کدر می شود و اغلب بوی سوختگی ایجاد می کند که نشان دهنده اکسیداسیون پیشرفته است.

درک درجه بندی ویسکوزیته به انتخاب محصولات مناسب کمک می کند:

انجمن مهندسین خودرو روان کننده ها را بر اساس ویژگی های ویسکوزیته طبقه بندی می کند. سیالات تک درجه (به عنوان مثال، SAE 75W) عملکرد در هوای سرد را نشان می دهند، در حالی که درجه بندی های چند درجه (به عنوان مثال، 85W-120) ویسکوزیته را در محدوده دما مشخص می کنند.

کاربردهای صنعتی از طبقه بندی ویسکوزیته ISO استفاده می کنند، جایی که اعداد نشان دهنده ویسکوزیته سینماتیکی بر حسب سانتی استوک (cSt) در 40 درجه سانتیگراد هستند. اعداد بالاتر نشان دهنده سیالات ضخیم تر مناسب برای کاربردهای سنگین هستند.

سیالات گیربکس مدرن بسته های افزودنی پیشرفته ای را شامل می شوند که موارد زیر را ارائه می دهند:

• مقاومت در برابر اکسیداسیون برای افزایش عمر سرویس
• سرکوب کف برای حفظ راندمان روانکاری
• پایداری حرارتی در شرایط عملیاتی شدید
• سازگاری مواد با مهر و موم ها و مواد کلاچ

انتخاب سیال مناسب مستلزم مشورت با مشخصات سازنده خودرو است. استفاده از فرمولاسیون های نادرست می تواند منجر به سایش زودرس، مشکلات تعویض دنده و خرابی احتمالی گیربکس شود.